ciepło p
Encyklopedia PWN
elektron. przyrząd (element), którego działanie opiera się na wykorzystaniu zjawisk fiz. występujących w półprzewodnikach.
palnik plazmowy, plazmotron, generator plazmy,
fiz. urządzenie służące do wytwarzania strumienia gazu o bardzo wysokiej temperaturze (kilkunastu tys. stopni Celsjusza), czyli gazu w postaci częściowo zjonizowanej (plazma);
izobaryczny proces, przemiana izobaryczna,
proces termodynamiczny, podczas którego ciśnienie nie ulega zmianie;
politropowy proces, przemiana politropowa,
fiz. proces termodynamiczny, podczas którego ciepło właściwe zachowuje stałą wartość;
substancje chem. zdolne do egzotermicznego rozkładu lub spalania z wydzieleniem dużych ilości gorących gazów, stanowiące źródło energii i czynnik roboczy w silnikach rakietowych;
fiz. temperatura, jaką miałaby próbna objętość (cząstka) powietrza sprowadzona w procesie adiabatycznym do ciśnienia standardowego 1000 hPa.
